Dla osób, które nie poruszają się samodzielnie proponuję konsultację fizjoterapeutyczną w domu pacjenta. Pierwsza wizyta poprzedzona jest szczegółowym wywiadem oraz badaniem funkcjonalnym. Następnie wspólnie z pacjentem określam cel rehabilitacji oraz dobieram odpowiednią dla niego terapię. W proces rehabilitacji domowej staram się również angażować najbliższych członków rodziny poprzez edukowanie ich w zakresie prawidłowej opieki nad chorym.

Metody pracy

W pracy z pacjentem wykorzystuje się szereg testów funkcjonalnych, które pozwalają zlokalizować w organizmie „słabe punkty", do których będziemy zaliczać między innymi: ograniczenia i deficyty w zakresie stabilności, mobilności i kontroli motorycznej. Metoda ta pozwala na odtworzenie prawidłowego wzorca ruchowego, który jest niezbędny do prawidłowego, bezpiecznego ruchu. Połączenie aktywnej pracy pacjenta z prawidłową terapią umożliwi powrót do pracy i sprawności fizycznej.

Wskazania:

• ból i ograniczenie ruchomości występujące w trakcie specyficznych aktywności
• przyjmowanie nawykowych, nieprawidłowych pozycji ciała w codziennych aktywnościach
• uzupełnienie treningu amatorskiego i wyczynowego o techniki poprawiające efektywność i wyniki sportowe

Jedna z najskuteczniejszym metod leczenia ostrego i chronicznego bólu. Za pomocą tej metody, leczenie bólu zamyka się często w 1-3 jednostek terapeutycznych niwelując dolegliwości z ogromną skutecznością.

Czytanie mowy ciała i opis bólu pacjenta, pozwala postawić właściwą diagnozę i przeprowadzić skuteczną terapię. Prawdziwa sztuka pracy metodą FDM nie ukrywa się za skomplikowaną diagnostyką, chwytami i technikami, a za umiejętnością słuchania i obserwowania pacjenta.

Wskazania:

• ostre bóle spowodowane przez skręcenia i zwichnięcia stawów
• naciągnięcia więzadeł, stłuczenia, naderwania włókna mięśniowego
• bole pleców, krzyża, ramion i karku
• ograniczeniach ruchomości
• drętwienie, mrowienie
• osłabienie lub niestabilność

Anatomy Trains jest mapą podłużnych połączeń w sieci powięziowej ciała. Założenie jest proste – podążać za ciągłością mięśnia i powięzi w poszukiwaniu linii napięcia, które przedłużają pojedynczy mięsień biegnąc poprzez poszczególne segmenty ciała. Te podłużne linie dają nam obraz tego, jak stabilność warunkuje właściwą funkcję i jak jej zaburzenie może prowadzić do dysfunkcji. Z tą wiedzą możemy “rozplątać” te dysfunkcyjne wzorce poprzez eliminowanie ich przyczyn i rozwiązać problem.

Wskazania:

• przewlekły ból mięśniowy
• zmniejszona ruchomość stawów
• przykurcz ścięgien i mięśni
• zapalenie rozcięgna podeszwowego
• rwa kulszowa
• łokieć tenisisty, golfisty
• espół bólowy kręgosłupa
• rwa barkowa
• napięciowe bóle głowy
• wady postawy

Manipulacje powięzi (Fascial Manipulation) jest rodzajem terapii manualnej stworzonym przez włoskiego fizjoterapeutę Luigiego Stecco. Jest metodą o bardzo dużej skuteczności w leczeniu bardzo szerokiego spektrum zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego oraz trzewnego. Metoda polega na manipulacji określonych punktów (centrów koordynacji i fuzyjnych), które znajdują się w powięzi głębokiej na przebiegu sekwencji, przekątnych oraz spiral mięśniowo-powięziowych. Sposób leczenia opiera się na szczegółowo przeprowadzonym wywiedzie, weryfikacji ruchowej oraz badaniu palpacyjnemu tkanki powięziowej. Niezwykle istotnym elementem gwarantującym skuteczną terapię jest szczegółowy wywiad oraz badanie odpowiednich stref powięzi.
Podczas badania, a następnie leczenia terapeuta wyczuwa w tkance powięziowej zmienione strefy (zgrubienia, ograniczenia ruchomości tkanki), a pacjent zgłasza ból będący wynikiem niefizjologicznego rozciągania wolnych zakończeń nerwowych w obrębie zmienionej tkanki.
Dzięki zastosowaniu odpowiedniej manipulacji bądź mobilizacji danej strefy powięziowej, następuje przywrócenie ruchomości i w konsekwencji zmniejszenie bólu, poprawa zakresu ruchu jak również zwiększenie siły mięśniowej.

Zastosowanie suchej igłoterapii ma na celu wyeliminowanie ognisk bólu pojawiających się w punktach spustowych, które znajdują się w podwięziach, czyli strukturach otaczających mięśnie. Sucha igłoterapia jest metodą terapeutyczną, która charakteryzuje się wysoką skutecznością. Jej efektywność sięga aż 90%. Tak wysoki poziom wyleczeń wynika z faktu, że jest to jedyna procedura pozwalająca na bezpośrednie dotarcie do źródła bólu. Dzięki temu ryzyko ponownego wystąpienia dolegliwości jest mniejsze niż w przypadku metod pośrednich. Nierzadko zdarzają się sytuacje, że ból ustępuje już po pierwszym zabiegu. Jednak zaleca się wykonanie kilku sesji w kilkudniowych odstępach, aby uzyskać pewność utrwalenia terapeutycznego efektu.

Wskazania:

• bóle głowy różnego pochodzenia, w tym zarówno ostre, np. migrenowe jak i przewlekłe, tzw. napięciowe bóle głowy
• bóle mięśni karku i szyi, w tym pourazowe po wypadkach samochodowych lub przeciążeniowe (siedzący tryb życia)
• bóle barku często dodatkowo ograniczające znacznie jego ruchomość lub promieniujące do kończyny górnej
• bóle kręgosłupa lędźwiowego i/lub okolicy pośladków
• bóle kończyn górnych (często z drętwieniem ręki)
• bóle kończyn dolnych (w tym tzw. stopa biegacza)

Pinopresura jest polską metodą stworzoną przez lek. med. Radosława Składowskiego. Stanowi pomost pomiędzy medycyną konwencjonalną a niekonwencjonalną. Łączy w sobie zdobycze akupunktury, akupresury, refleksoterapii, techniki medycyny manualnej (terapia manualna), różnorodne techniki masażu oraz suche igłowanie. Całość tworzy kompleksową metodę leczenia.
Pinopresura jest nieinwazyjną metodą skutecznego leczenia zarówno pacjentów bólowych jak i w sporcie. Wpływa na odreagowanie psychologiczne i nerwowe. Znosi napięcia, działa odtruwająco i odkwaszająco na organizm. Działanie terapeutyczne w pinopresurze opiera się na wiedzy z zakresu elektryczności tkanek oraz zdolności organizmu do samoleczenia. Powięź, której w ostatnich latach przypisuje się coraz większe znaczenie dla funkcjonowania ludzkiego ciała, w dużej mierze składa się z białek mających zdolność przewodnictwa elektrycznego. Różnego rodzaju odkształcenia powięzi spowodowane napięciami tkanek, czy ich urazem, prowadzą do powstania słabego pola elektrycznego będącego zjawiskiem działania piezoelektrycznego. Można zatem uznać, że każdy ruch wykonywany przez nas generuje pole elektryczne. Podobnie jest z każdym impulsem nerwowym, również w czasie depolaryzacji błony komórkowej. Zgodnie z założeniem wszystkie ww. pola przenikające przez tkanki są swoistym nośnikiem informacji dla komórek, o tym, jaki rodzaj ruchu jest wykonywany..Nazwa Pinopresura wzięła się z połączenia słów pin – szpilka oraz presura – uciskanie, ciśnienie. Termin „szpilka” jako rdzeń nazwy ma wskazywać na to, że mimo, iż jest to złożony system terapii to techniki z użyciem ostrza mają największe znaczenie.
Pinopresura może być stosowana w leczeniu wielu schorzeń i urazów zarówno ortopedycznych, neurologicznych, jak i internistycznych m.in.:

• urazów sportowych
• chorobach układu nerwowego
• zaburzeń naczynio- ruchowych
• zespołu lodowatych kończyn
• neuropatii na tle demielinizacyjnym
• polineuropatii
• stwardnienia rozsianego
• udaru niedokrwiennego
• parkinsonizmu
• zaburzeń nerwicowych

Masaż tkanek głębokich opiera się na warstwowej pracy tkankowej, prowadzącej do uwolnienia (rozluźnienia) utrzymujących się nieprawidłowych napięć w ciele człowieka. Metoda pozwala w sposób energooszczędny i bardzo skuteczny wpłynąć na stan napięcia mięśniowego i powięziowego przy dysfunkcjach narządu ruchu i wadach postawy. Każdy ruch wykonywany jest bardzo powoli, z ogromną precyzją i odpowiednio dobraną siłą nacisku. Masaż tkanek głębokich jest bardzo skuteczny i efektywny, a jego rezultaty zauważalne są już po krótkiej sesji. Podstawowym celem masażu jest zmiana struktury i ruchomości tkanek.

Wskazania:

• przewlekły ból mięśniowy
• zmniejszona ruchomość stawów
• przykurcz ścięgien i mięśni
• zapalenie rozcięgna podeszwowego
• rwa kulszowa
• łokieć tenisisty, golfisty
• zespół bólowy kręgosłupa
• rwa barkowa
• napięciowe bóle głowy
• wady postawy

Metoda leczenia narządu ruchu opierająca się na założeniu, że niektóre urazy narządu ruchu prowadzą do drobnych niezgodności w ustawieniu stawów, powodując ograniczenia w wykonaniu prawidłowego ruchu. Atutem koncepcji Mulligana jest bezbolesność wykonywania terapii, co zapewnia komfort i bezpieczeństwo zarówno pacjenta, jak i terapeuty.  Pacjent nie jest biernie poddawany terapii, lecz aktywnie w niej uczestniczy.

Wskazania:

• bóle i ograniczenie ruchomości w obrębie stawów w trakcie wykonywania aktywności
• niestabilność stawów kręgosłupa i stawów obwodowych
• naciągnięcia więzadeł, naderwania mięśni
• poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja)

Neuromobilizacja to bardzo skuteczna metoda terapeutyczna, zaliczana do terapii manualnych, której celem jest poprawa funkcjonowania układu nerwowego człowieka. Spełnia szereg ważnych zadań: bada oraz diagnozuje zaburzenia, wpływa korzystnie na elastyczność i ukrwienie tkanki nerwowej, redukuje napięcie tkanek, wspomaga ich regenerację. Głównie jest stosowana w leczeniu bólu i likwidacji zaburzeń przesuwalności tkanki nerwowej. Staje się ona lepiej ukrwiona oraz poprawia się fizjologia komórek nerwowych.

Wskazania:

• ostre stany zapalne - bóle (w tym migreny)
• dolegliwości ze strony układu mięśniowego
• problemy z ruchomością stawów
• nieprawidłowe funkcjonowanie narządów jamy brzusznej (żołądka, wątroby)
• zaburzenie czucia - zespół cieśni nadgarstka (stosuje się tu neuromobilizację nerwu pośrodkowego)
• bolesny bark (stosowana jest tu mobilizacja barku)
• rwa kulszowa, dyskopatia i inne schorzenia

Metoda ta polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, specjalistycznego elastycznego plastra. Nalepiony plaster jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych. W zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorakie oddziaływanie. Aplikacje pozwalają na zachowanie pełnego zakresu ruchu, świadomą normalizację napięcia mięśniowego, aktywowanie mięśni uszkodzonych, zmniejszają ból i nienaturalne odczucia skóry.

Wskazania:

• bóle kręgosłupa
• bóle kolan (np. dolegliwości ze strony stawu rzepkowo-udowego)
• dolegliwości bólowe barku, zapalenia pochewek ścięgnistych (np. w okolicy nadgarstka)
• bolesność okolic przyczepów (np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa)
• stan po skręceniach i zwichnięcia stawów, paluch koślawy
• dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa
• obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł
• poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja)
• usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach (np. po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, lub szyciu ścięgna Achillesa)
• podniesienie sprawności i wydolności, a także zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu
• korekcja wad postawy (np. skolioza)
• blizny, krwiaki
• zaburzenia krążenia chłonki, obrzęki - występujące z powodu choroby, po urazach lub w okresie ciąży

Terapeuta poszukuje przyczyn problemów zgłaszanych przez pacjenta, jednak w  realizacji celów wyznaczonych w terapii opiera się przede wszystkim na potencjale nie uszkodzonych bądź najsprawniejszych  jego sfer ruchowych (najsilniejszych, bezbolesnych, o największym zakresie ruchu) i wykorzystuje je do pozyskiwania aktywności motorycznej w słabszych lub uszkodzonych obszarach narządu ruchu w oparciu o mechanizm irradiacji czyli przeniesienia pobudzenia

PNF wiele uwagi poświęca także kontroli motorycznej pacjenta, czyli interakcjom między stabilnością i mobilnością jego ciała, ze szczególnym uwzględnieniem pracy ekscentrycznej mięśni w warunkach grawitacji
W terapii PNF, w zależności od potrzeb pacjenta, wykorzystywane są techniki uczące ruchu i koordynacji, stabilizujące, rozluźniające, mobilizujące, przeciwbólowe i inne, typowe dla metody, a także program ćwiczeń funkcjonalnych na materacu, nauka chodzenia, usprawnianie funkcji wegetatywnych (mięśni twarzy, języka oraz funkcji oddychania połykania i artykulacji), a pośrednio dochodzi również do regulacji pracy autonomicznego układu nerwowego, szczególnie podczas terapii oddechowej oraz oddziaływań w obrębie tułowia i klatki piersiowej.
Korzyści z pracy w Koncepcji PNF to :
- metoda przyjazna dla pacjenta – oparta na bezbolesnej pracy, wykorzystującej silne odcinki ciała i umiejętności chorego do ułatwiania reedukacji utraconych funkcji,
- wysoki poziom bezpieczeństwa terapii wynikający z integracji zabiegu z diagnostyką,
- możliwość pracy z chorym na każdym poziomie dysfunkcji – zabezpieczenie terapią wszelkich funkcji od ruchowych do wegetatywnych,
- wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu terapii oraz kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego,
- niewielki wymagania sprzętowe,
- duża efektywność prowadzonej terapii, wynikająca z dokładnej analizy problemu i ukierunkowanych oddziaływań.

Są to manipulacje tkanek miękkich przeprowadzane z wykorzystaniem narzędzi. Terapia ukierunkowana jest na przywracanie prawidłowego napięcia w obrębie powierzchownych i głębokich warstw mięśni oraz tkanki łącznej. Specjalnie zaprojektowane narzędzia, wykonane ze stali nierdzewnej, pozwalają na odpowiednie dopasowanie kształtu do leczonego obszaru, co przekłada się na precyzję oraz efektywność terapii.
W wyniku postępowania dochodzi do rozluźnienia, zwiększenia elastyczności, zlikwidowania zrostów oraz zniesienia wzorców nieprawidłowych napięć tkanek miękkich, co ma bezpośredni wpływ na:
- redukcję dolegliwości bólowych
- poprawę płynności ruchu
- odzyskanie prawidłowej ruchomości stawowej
- przywrócenie prawidłowych ślizgów pomiędzy tkankami
- odzyskanie prawidłowych relacji mięśniowo-powięziowych

Wskazania:

• tendinopatie
• stany zapalne torebki stawowej
• uwięźnięcie nerwu
• blizny
• zgrubienia w obrębie mięśni i powięzi
• punkty spustowe
• punkty maksymalnie bolesne
• stany przeciążeniowe więzadeł